ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ
Ο Περικλής Κοροβέσης γεννήθηκε το 1941 στο Αργοστόλι. Σπούδασε θέατρο με τον Δημήτρη Ροντήρη, σημειολογία με τον Roland Barthes και παρακολούθησε μαθήματα με τον Ρierre Vidal Naquet στο Παρίσι. Από μικρή ηλικία μετείχε ενεργά στο μαχητικό δημοκρατικό κίνημα της Αριστεράς. Φυλακίστηκε και εξορίστηκε επί χούντας. Το πρώτο του βιβλίο, Ανθρωποφύλακες (1969), μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε στις ακόλουθες χώρες:
- La filière ,Seuil, 1969-Γαλλία,
- The Method-A Personal Account of the Tortures in Greece, Allison & Busby, 1970 και Τhe Method, Panther,1970-Αγγλία,
· Metoden-Vittesmål om tortyren I Grekland, Originalutgava Rabén & Sjӧgren, 1970-Σουηδία,
· Sotilas Saappaan Alla,Weilin+Gӧӧs, 1970-Φιλανδία,
· Torturen,Gyldendal 1973, με επίμετρο του James Becket-Nορβηγία,
· Sorgu,Yӧntem, 1972 και La Question/Sorgu, Alan Yayincilik ,1989, με πρόλογο το Jean Paul Sartre-Τουρκία,
· Die Menschenwärter , εκδόσεις 2001,1981 και Die Menschenwarter, Raith Verlag Munchen,1976- Γερμανία,
· Calvārio,Publicacōes Europa-America,1970-Πορτογαλία.
Εκτός από πεζά, έχει γράψει θέατρο, παιδικά και τελευταία, ποίηση.
Κείμενά του βρίσκονται στις ανθολογίες:
-Världen i Sverige, εκδόσεις En bok Fӧr Alla (Σουηδία)
-Leslust Griechenland, εκδόσεις Goldmann (Γερμανία)
-The Phenomenon of Torture- Readings and Commentary-Εκδόσεις University of Pennsylvania Press (ΗΠΑ).
Εκτός της συγγραφικής δραστηριότητας, αρθρογράφησε επί σειρά ετών στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» από τη στήλη του «Το ψευδοκράτος των Αθηνών», στην κυριακάτικη «ΕΠΟΧΗ» από τη στήλη του «Αριστερή Ανακύκλωση», καθώς και στο περιοδικό «ΓΑΛΕΡΑ»
ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ
· Ανθρωποφύλακες (μαρτυρία),
α΄έκδοση Εκδόσεις Raben & Sjӧgren – Επαναστατικές Εκδόσεις,
Στοκχόλμη 1969,
β’ έκδοση Εκδόσεις Βέργος, Αθήνα 1974,
γ’ έκδοση Εκδόσεις Κάλβος, Αθήνα 1983,
δ’ έκδοση Εκδόσεις Γνώση , Αθήνα 1994
γ΄ έκδοση Εκδόσεις Ηλέκτρα, Αθήνα 2007.
· Κοινός τόπος (Αφήγηματα),
Εκδόσεις 58 χ 86, Αθήνα 1976,
β’ έκδοση Εκδόσεις Καστανιώτη, 1998
· Περιγραφή AGCTTGA+TCAACT,
(Είκοσι πέντε κείμενα του Περικλή Κοροβέση, Δεκατρείς ζωγραφιές
του Χρόνη Μπότσογλου),
Εκδόσεις Ιθάκη, Αθήνα 1980
· Γύρω από το νησί η θάλασσα (μυθιστόρημα),
Εκδόσεις Ιθάκη, Αθήνα 1982
Εκδόσεις Ποταμός, Αθήνα 2008.
· Η συνέλευση των ζώων(μουσικό παραμύθι),
(μουσική Γιώργου Κουρουπού, δίσκος-κασέτα CBS ,
CD SONY)
Εκδόσεις Γνώση, Αθήνα 1983
· Ο Γιαννάκης και η Μαρδίτσα (παραμύθι),
με εικονογράφηση Κ. Δίγκα,
Εκδόσεις Γνώση , Αθήνα 1986
· Ατάμ Αλ’ Ακ (μουσικό παιδικό θέατρο),
(μουσική Π. Περάκη),
(α’ παράσταση: Καλαμάτα, 15 Αυγούστου 1987)
· Tango Bar (θέατρο),
Εκδόσεις Γνώση, Αθήνα 1988 (α’ παράσταση: Θεατρική Σκηνή Α. Αντωνίου, 1987)
· Εμπορία ειδήσεων (άρθρα 1979-1990),
Εκδόσεις Γνώση , Αθήνα 1990
· Επιχείρησις Ιουδίθ (θέατρο),
Εκδόσεις Γνώση , Αθήνα 1992 (α’ παράσταση θεατρική Σκηνή Α-Αντωνίου, 1991-92).
· Γυναίκες ευσεβείς του πάθους (μυθιστόρημα),
Εκδόσεις Γνώση , Αθήνα 1995
· Μ’ εξακόσιες λέξεις (άρθρα στην Ελευθεροτυπία 1992-1995),
Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 1996
· Νοσταλγία Μνήμης (μυθιστόρημα),
Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1999
· Τρομοκρατία και άλλα δαιμόνια (Άρθρα στην Ελευθεροτυπία),
Εκδόσεις Ηλέκτρα , Αθήνα 2004
· Κούκλα από πορσελάνη (Θέατρο),
Εκδόσεις Ηλέκτρα, Αθήνα 2004
Α΄ Παράσταση Θέατρο Καισαριανής ,Ομάδα Φράκταλ
· Ανεπίδοτοι έρωτες (μυθιστόρημα),
Εκδόσεις Ηλέκτρα, Αθήνα 2007
αγαπητέ περικλή…θα μπορούσα να είμαι εγγονός ή και υιός (όπως είπες και στην 1η εκπομπή σου στο radiobubble…σαν γραμματέας της Οικολογικής Εταιρείας Έβρου (που κλείνει 20 χρόνια δράσης) στην περιοχή του Έβρου και με τόσα προβλήματα που μας πλησιάζουν (μεταλλεία χρυσού, αγωγός πετρελαίου, πεδίο βολής βαρέων όπλων κ.α.) σκεφτόμαστε να οργανώσουμε κάποιες ομιλίες-συζητήσεις στην πόλη της Αλεξανδρούπολης (και γιατί όχι και σε άλλες πόλεις του νομού) με σκοπό την ευαισθητοποίση ή ενημέρωση των πολιτών…καταρχήν θα ήθελα να μου απαντήσετε αν είστε θετικός να συμμετέχετε (γνωρίζω ότι το πρόγραμμα σς είναι βεβαρυμένο)…το email μου είναι kortomalteze@yahoo.com (δικό μου) evrooikologika@yahoo.gr της Οικολογικής εταιρείας
για κάθε πληροφορία είμαι (και είμαστε στη διάθεσή σας)
Kalimera Kefalonia!
ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΨΑΧΝΩ ΤΗ ,ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. ΔΕΝ ΤΟ ΒΡΙΣΚΩ.ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ;
Νικη Ελευθεριαδου
Ιουλίς-Κέα
Κείμενο και μουσική για ποιο έργο? Βοήθησέ μας λιγάκι παραπάνω για να σε βοηθήσουμε
Τηλ. επικοινωνίας 210-8650092
Σας ευχαριστω για την απάντηση. Το έργο που ψάχνω είναι»Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ».
Kύριε Κοροβέση θα ήθελα κάποια στιγμή όποτε είναι εφικτό (καταλαβαίνω την έλλειψη χρόνου) να σας συναντήσω από κοντά για ένα κρασί. Με φιλικούς χαιρετισμούς Σταματάς Νίκος από Χαλκίδα
Κύριε Κοροβέση χαίρεται. Προσπαθώ να βρώ το cd παραμύθι η συνέλευση των ζώων αλλά μου είπαν ότι η δισκογραφική εταιρεία δεν το έχει για να το διαθέσει. Ξέρετε που μπορώ να το βρω για να το αγοράσω;
den fadazomouna pote stin elada na ginonte ratsistikes pories!den fadazomouna pote sto kmedro tis athinas anthropous na fonazoun ekso oi ksenoi kai na kaliergoun ksenofovia kai neofasizmo…iksera omos pos iparxoun anthropoi pou tha fonaksoun gia ta stixiodoi anthropoina dikeomata!iksera pos iparxei aristera pou kinitopoiite kai dra
Την Παρασκευή 29 Μάη θα γίνει μεγάλη εκδήλωση-συναυλία στο Πολυτεχνείο για την Γκιώνα. Το θέμα αφορά ταυτόχρονα και την καταστροφή του βουνού από τις μεταλλευτικές εταιρίες του βωξίτη, αλλά και την τρομοκρατία κατά των κατοίκων που αντιστέκονται. Στις 30 Μάρτη καταστρέψανε με εμπρησμό το σπίτι μέλους της κίνησης για την σωτηρία της Γκώνας. Γι’ αυτό ανεβάστε στο blog σας, ή διαδώστε σε φίλους και γνωστούς την εκδήλωση. Περισσότερα στο blog της Γκιώνας
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΙΣΩΣΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ:
ΣΥ.ΡΙΖ. Α (ΜΕΙΟΝ) ΣΥΝ = ΡΙΖ.Α
ΣΥ.ΡΙΖ. Α (ΜΕΙΟΝ) ΡΙΖ.Α = ΣΥΝ
Η τελευταία εκλογική αναμέτρηση για τις Ευρωεκλογές και ο αντίκτυπος που φαινομενικά έξαφνα προκλήθηκε στο χώρο της αριστεράς, απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι η δυσκολία να διαχειριστεί η ίδια η αριστερά τα πάθη της προκαλώντας νέα ιστορικά λάθη, αποτελεί πρόκριμα για ολόκληρη τη κοινωνία και την απήχηση που μπορεί να έχει στα τμήματα του πληθυσμού που υπο άλλες συνθήκες πολιτικής ωριμότητας θα αποτελούσε το μεγάλο ζωτικό χώρο της.
Και πάλι όμως δεν έπεισε. Κι αν στις 7 του μήνα Ιούνη, για ακόμη μια φορά, το εξουσιαστικό σύμπλεγμα του δικομματισμού και της κοινοβουλευτικής αχρωμίας, καθιερώθηκε ως ¨λυτρωτικό¨ πολιτικό σύστημα και μάλιστα με ισχυρή λαϊκή εντολή, με τις όποιες αισιόδοξες κατά τη γνώμη μου νότες εκλογικής αποχής, αυτή τη φορά φοβάμαι πως η επιστροφή στους άκαρπους παραγοντισμούς, στην εσωστρέφεια και το κατακερματισμό, σημεία ενός παλαιολιθικού αριστερού τρόπου σκέψης, θα είναι δεδομένη καθιστώντας την αριστερά μέρος της πολιτικής κρίσης ενός συστήματος με τραγικά αδιέξοδα και στρεβλώσεις, όταν μάλιστα η ίδια θα έπρεπε να αποτελεί δύναμη εξόδου από τη κρίση και οραματισμού της κοινωνίας και όχι εύκολο αποκούμπι πολιτικών και εκλογικών αδιεξόδων.
Δυστυχώς για την αριστερά, μα ακόμη πιο τραγικά για ολόκληρη τη κοινωνία, η ίδια ιστορία των παθών και των λαθών της αριστεράς και η δραματική τους συνέχεια , διασώζει και νομιμοποιεί σκληρές πολιτικές και αντιλαϊκές νοοτροπίες, συντηρεί την ίδια ατμόσφαιρα, το ίδιο πολιτικό σκηνικό , την ίδια καθεστωτική συμπεριφορά, το ίδιο δικομματικό και πολωτικό φαινόμενο, ενώ φαίνεται και να ηττάται πανηγυρικά από ακροδεξιά φαινόμενα με φιλολαικίστικες αποχρώσεις. Υπεροπτικοί, αλαζονικοί και αδιάλλακτοι, αδιάφοροι για τις κοινωνικές συνέπειες των πολιτικών πράξεων τους, άτολμοι, φοβισμένοι και ανερμάτιστοι , οι φορείς και οι παρατάξεις της αριστεράς , όχι μόνο δεν είναι συσπειρωμένοι και συμπαγείς διαμορφώνοντας έντονο κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο , αλλά αντίθετα διαρρέουν αλόγιστα ενισχύοντας τα δημοκρατικά ελλείμματα, τις παθογένειες του συστήματος και τις αντιδραστικές πολιτικές και κυρίως μια σαφή ακροδεξιά στροφή των χαμηλων στρωμάτων της κοινωνίας που υπο συνθήκες μιας ηγετικής αριστερής παρουσίας θα αποτελούσε τη μεγάλη κοινωνική δεξαμενή της.
Μέχρι και τώρα, μιλώντας έστω για τη τελευταία δεκαετία, το άλλοθι της νωθρής αυτής αριστερής ρυμοτομίας, το αναζητούσαμε σε αριστερο – κεντρο – δεξιές συνεργασίες , σε ιδεολογήματα του μεσαίου χώρου, στον επικοινωνιακό αχταρμά που λειτουργεί αυτόκλητα ως διαμεσολαβητής εξουσιών και κοινωνίας, στον εγωκεντρικό παραγοντισμό του ΚΚΕ, στην τότε μετα-παπανδρεική κεντροαριστερά, στην αβάσταχτη ελαφρότητα των ριζοσπαστικών θέσεων του ΣΥΝ, προτού συνενωθεί με τη λοιπή ριζοσπαστική αριστερά ή έστω ένα μεγάλο κομμάτι της. Τώρα;…! Τώρα, ο δημοσκοπικά μέχρι πρότινος βασιλιάς-όσο κι αν δεν του αρέσει ο τίτλος- Αλέξης Τσίπρας, είναι πλέον γυμνός και το κακό δεν είναι ότι είναι τόσο γυμνός ώστε να προκαλεί ακόμη και ¨ανεκδοντολογικούς¨ συνειρμούς αλλά ότι θα πλανηθεί στο πολιτικό ορίζοντα μια άποψη περί ασκεπούς αριστεράς των κινημάτων, της οικολογίας και της κοινωνίας.
Ο λόγος δεν έχει να κάνει τόσο με τη διαρχία στο ΣΥΡΙΖΑ , μοντέλο σίγουρα υπο δοκιμή στα ελληνικά πολιτικά πράγματα και πάντως πολύ πρόωρα για τη τελική κρίση του, αλλά για την ανανέωση στα πολιτικά στελέχη που επιχειρήθηκε. Δεν υπονοείται φυσικά η αναπλήρωση του κενού στα κοινοβουλευτικά έδρανα του Μιχάλη Παπαγιαννάκη όσες αντιρρήσεις κι αν μπορεί κάποιος να διατυπώσει, αφού γι αυτήν αποφάσισαν στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές οι ψηφοφόροι του, αλλά για μια συνεχή παρουσία νέων ανθρώπων στις δημόσιες παρουσίες του ΣΥΡΙΖΑ, ανθρώπων χωρίς το ανάλογο βάρος στα μάτια ευρύτερων κοινωνικών ομάδων για να σηκώσουν το βάρος μιας αναλογικής μεγαλύτερης κοινωνικής εκπροσώπησης. Πολλοί από αυτούς, συντασσόμενοι δίκαια με το μεγάλο κοινωνικό μέτωπο του νεολαιίστικου κινήματος του Δεκέμβρη, απουσίασαν παντελώς και κυρίως εμφανώς από τα άλλα κοινωνικά μέτωπα που προυπήρχαν και ενισχύθηκαν με την οικονομική κρίση. Ποια η πολιτική παρουσία τους όλο αυτό το διάστημα που το καζάνι έβραζε; Ποιο το κοινωνικό και επαγγελματικό τους βιογραφικό; Πως προέκυψε η αναρρίχηση τους στη δημόσια εκπροσώπηση ενός χώρου με τόσο ιστορική παρουσία; Με ποια διαδικασία δημοκρατικής νομιμοποίησης; Γιατί φαίνεται να παραγκωνίστηκαν τα δημοφιλή στελέχη; Που είναι η υποσχόμενη από το νέο πρόεδρο συμμετοχή αναγνωρισμένων και άξιων εκπροσώπων κοινωνικών ομάδων και επαγγελματικών τάξεων, στην ανανέωση του ΣΥΡΙΖΑ ;
Σίγουρα δεν είναι η ώρα για κρίσεις , επιμερισμό ευθυνών, ενδοαριστερές συγκρούσεις και μακρόσυρτες συσκέψεις. Η αναγκαιότητα της συσπείρωσης της αριστεράς δεν γεννήθηκε σε τραπέζι συσκέψεως ή αίθουσα παραταξιακών επιτελείων, δεν συζητήθηκε σε επιστημονικό κοινωνιολογικό συνέδριο Μαρξιστών επιστημόνων , δεν αποτέλεσε απότοκο κομματικών γνωματεύσεων, για να εξαντληθεί εύκολα σε πρόχειρες αναλύσεις μιας κατάστασης που έρχεται από πολύ μακρυά και οφείλει να πάει ακόμη πιο μακρυά. Αντίθετα, δημιουργήθηκε στους δρόμους και τις πορείες, στα κινήματα και τους φορείς και όσο και αν κάποιοι αδιαφόρησαν για τη πολιτική των δρόμων και τη δέσμευση των κινημάτων, η πορεία δεν μπορεί να τερματιστεί εδώ και τόσο άδοξα. Η 7η Ιουνίου αποτελεί μια χρήσιμη κι ελπιδοφόρα στη προοπτική της αφετηρία για μια διαφορετική πορεία που δεν σταματά στις κακοδαιμονίες της Αριστεράς και στην αυταρχική της, έναντι στη κοινωνία, εσωστρέφεια. Κι αυτό, ο νεαρός Πρόεδρος οφείλει να το αντιμετωπίσει. Γιατί έχει το ιστορικό χρέος , μαζί με την ανανέωση ηγεσίας που με τη παρουσία του πέτυχε, να συνεχίσει όχι μια άκριτη ανανέωση με μόνο ηλικιακό παρανομαστή των στελεχών που ηγούνται στη δημόσια εικόνα και εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε μια ποιοτική ανανέωση με μεγαλύτερη αναλογικά κοινωνική απήχηση. Και αυτή μπορεί να τη συναντήσει σε χώρους που αποτελούν το ζωτικό χώρο της αριστεράς. Στην ίδια τη κοινωνία. Όχι αποκλειστικά σε κομματικές οργανώσεις του αριστερού ρεύματος , αλλά σε ολόκληρη τη ριζοσπαστική τάση της κοινωνίας. Και ο ριζοσπαστισμός αυτός δεν αναζητείται με παραταξιακά διαβατήρια και δηλώσεις κομματικής προσήλωσης μόνο στο αριστερό ρεύμα , μα στους χώρους και τα μέτωπα που η ίδια η κοινωνία έχει δημιουργήσει. Άλλωστε περί συνασπισμού δυνάμεων της κοινωνίας πρόκειται, όχι για φοιτητική οργάνωση τριανάχρονων επαγγελματιών της ριζοσπαστικής θεωρίας και μόνο αυτής.
Αν τώρα στην αρχή του εγχειρήματος ξεκίνησαν πολλοί, στη πορεία μπορεί να βρέθηκαν ακόμη περισσότεροι κι αν κάποιοι λίγο μετά λιγοψύχησαν ή κάποιοι άλλοι μέτρησαν τα κουκιά και τους βγήκαν λιγότερα ή αναζήτησαν θέσεις ισχύος και κομματικές περγαμηνές, τίποτα δεν άλλαξε στη κοινωνία που στενάζει, που ονειρεύεται και που αντιστέκεται. Η δυναμική αυτή υπάρχει και δεν κάνει πίσω. Θα συνεχίσει στους δρόμους και τα κινήματα, θα παλεύει και θα αγωνιά στα εργοστάσια και στα καφενεία , στα πανεπιστήμια και στις ουρές της ανεργίας αναζητώντας έναν διαφορετικό ενωτικό ριζοσπαστικό πόλο. Τώρα λοιπόν που θα γυρίσει το κεφάλι για να δει ξανά τα κέντρα εξουσιών που θα διαχειρισθούν την αυριανή πραγματικότητα, θα πρέπει να βρει όλους εκείνους ή έστω τους πιο συνεπείς από εκείνους που συνάντησε στους δρόμους και αργότερα στις κάλπες. Και αυτοί δεν είναι μόνο οι μαθητές ή οι φοιτητές που δίκαια εξεγείρονται, είναι όλοι εκείνοι που πρέπει να νιώθουν ασφαλείς πολιτικά για να εξεγερθούν. Και ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τη πολιτική σκέπη τους.
Ολοι λοιπόν, , πρόσωπα, φορείς, παρατάξεις, τάσεις, ρεύματα, κινήματα, ας ξαναδώσουν τα χέρια και τη καρδιά τους στο εγχείρημα που αφορά όχι μόνο αυτούς αλλά μεγάλα τμήματα της κοινωνίας. Δεν δικαιούνται από το ιστορικό χρέος τους και μόνο να κρυφτούν πίσω από την εσωστρέφεια των άλλων, να νίψουν τα καθαρά δικά τους χέρια βυθίζοντας τις ελπίδες μας στα βρώμικα νερά της οπισθοδρόμησης. Ας τολμήσουν και εμείς θα τους ακολουθήσουμε. Με τη μικρή εμπειρία της τελευταίας αναμέτρησης αλλά με το μεγάλο πάθος και αυθορμητισμό της αγνής ιδεολογικής τους καταγωγής, με τον ανόθευτο δυναμισμό τους και τις ειλικρινείς πολιτικές προθέσεις τους, ας δράσουν στη κατεύθυνση του κοινού αριστερού μετώπου με τον ελάχιστο μέσο όρο συναίνεσης. Η ευρωεκλογές είναι μια μάχη που μπορεί να χάθηκε αλλά είναι ευτυχώς στη αρχή , γι αυτό είναι και χρήσιμη για τη πορεία. Και τουλάχιστον υπο τις συνθήκες αυτές βγήκε αλώβητη η αξιοπρέπεια ενός ολόκληρου κινήματος. Αρκεί να καταφέρουν να κερδίσουν το στοίχημα της μέθεξης νέων ανθρώπων στην ιστορική πορεία του ¨αριστερού μετώπου ή πόλου ¨, να αφυπνίσουν ανυποψίαστους πολίτες, διαμορφώνοντας έτσι ένα ορμητικό κοινωνικό ζωντανό ποτάμι που θα παρασύρει τις υπόλοιπες συνισταμένες της αριστεράς και των κινημάτων στην εμπνευσμένη πορεία μιας μετωπικής συνισταμένης , ενός διαφορετικού κοινωνικού αγωνιστικού πόλου.
Στη κατεύθυνση αυτή, πολιτικές νεολαίες, φορείς και ομάδες νέων κομμουνιστών, αριστερών , οικολόγων , αντιεξουσιαστές και μη ενταγμένοι, αλλά και οι συμμετέχοντες στη προσπάθεια που ήδη έχει ξεκινήσει για τον αριστερό πόλο, μπορούν εκ νέου να δώσουν μια δυναμική παρουσία στην πρόκληση της ενωτικής παρουσίας, να ξεκινήσουν τις διεργασίες για τη νέα συνεύρεση τους και να συνεχίσουν να συνδράμουν με όλες τις δυνάμεις τους τη πρωτοβουλία για τον κοινό αριστερό μέτωπο. Ένας ¨ άλλος πόλος είναι εφικτός¨. Δεν είναι αργά. Ας αναλάβουν όλοι τώρα την ευθύνη και τη πρωτοβουλία και αύριο κιόλας όσοι δεν λιγοψύχησαν –κι είναι ακόμη πολλοί- ας ξαναβρεθούν στο γνωστό χώρο για το γνωστό χρέος τους στην νεά πια σκακιέρα. Μια σκακιέρα που χρειάζεται ακόμη τους απλούς στρατιώτες της. Η παρουσία της Ριζοσπαστικής Αριστεράς στη κοινωνία , επιβάλλεται από την ίδια τη κοινωνία, τα κινήματα, την ίδια την ιστορία και αν δεν πετύχει θα επιστρέψουμε και είναι κρίμα , στη μηδενική μαθηματική εξίσωση : ΣΥ.ΡΙΖ. Α (ΜΕΙΟΝ ) ΣΥΝ = ΡΙΖ.Α ή αν προτιμάτε ΣΥ.ΡΙΖ. Α (ΜΕΙΟΝ) ΡΙΖ.Α = ΣΥΝ
Περικλή Είμαι ο Γιάννης Ψαρράς από το Αργοστόλι. Εχω το video με την πρωτπριλιάτικη φάρσα των Κολομπέων. Στείλε μου το e-mail σου να στο στείλω, γιατί από το site σου δεν ξέρω πως να το στείλω
Χαιρετισμούς Γιάννης
perkor27@gmail.com
http://respentza.blogspot.com/2009/06/blog-post_7915.html
Πισω στα ιδια; Με τιποτα!
Πριν από μόλις δέκα μέρες, που τώρα μοιάζουν μήνες, ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθούσε μέσα σε βαρύ κλίμα να συζητήσει και να διαπιστώσει τις αιτίες ενός εκλογικού αποτελέσματος κατώτερου των προσδοκιών του. Το βαρύ κλίμα δεν αφορούσε μόνο στο αποτέλεσμα, ούτε μόνο στη διάψευση των καλλιεργημένων προσδοκιών. Αφορούσε και κάτι πιο προσωπικό…
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου: kokkinoprasinodiktyo.wordpress.com
Σας έχω Linkάρει στο Blog μου ( http://bonus-eventus.blogspot.com/ ). Σας βρήκα μέσω του http://www.radiobubble.gr/
Δεν ξέρω αν λάβεις το μήνυμα μου και αν το λάβεις δέξου τω σαν μια συμπαράσταση από ένα τίμιο άνθρωπο που δεν έφτυσε ούτε θα φτύσει στα πιάτα που έφαγε, αλλά θα πρέπει οι αριστερά να μάθει όταν δεν έχει λόγο να εκφράσει, να μην πιάνεται για να εκτονωθεί από παραινέσεις που δικαιούται να λέγει ένας αγωνιστής και που πρέπει να ακούει ειδικά από ανθρώπους του δικού σου δια μετρήματος. Έλεος μας φάγανε οι παρατρεχάμενοι που προσπαθούν να μετακυλύουν τις τύψεις τους και τα συνειδησιακά τους προβλήματα. Δεν είμαι εγώ σπορά της τύχης…
Φίλε Περικλή καλημέρα από τα Χανιά,
Σχετικά με την βαβούρα που δημιουργήθηκε τελευταία σε ότι αφορά κάποιες δηλώσεις σου για τις μίζες στην Αριστερά.
Μην μασάς φιλαράκι! Ξέρω πολύ καλά ότι έχεις απόλυτο δίκαιο.
Ένας φίλος από τα χρόνια της Στοκχόλμης (που μάλλον δεν τον θυμάσαι..)
ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!!
Γιάννης Μπαλίδης
Να ξέρετε κάτι κύριε Κοροβέση. Ακόμη και εάν ολόκληρος ο κομματικός μηχανισμός στραφεί εναντίον σας, δεν θα μηδενίσουμε ποτέ την προσφορά και τον χαρακτήρα σας. Εμείς είμαστε μικροί βέβαια, με άλλες παραστάσεις και άλλη παιδεία, τον Barthes τον μαθαίνουμε μεσολαβημένο και ΕΑΤ ΕΣΑ από τους πατεράδες μας μόνο ακούσαμε.
Βέβαια σε κάθε εποχή υπάρχουν άλλα πράγματα να διεκδικήσεις, να ελευθερωθείς η δίψα όμως ίσως παραμένει ίδια.
Τα προβλήματα που έχει ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ τα ξέρετε καλύτερα από μένα. Μοιάζει με συγγενή που βρίσκεται στην εντατική και από πάνω είναι όλο το σόι, μαλωμένες θείες και ξαδέρφες, παιδιά κι αποπαίδια, και διστάζουν για το ποιός θα τραβήξει την πρίζα και θα τον βγάλει από την μηχανική υποστήριξη.
Τελικά αν δεν βρεθεί κάποιος να κάνει ηλεκτροσόκ, τις επόμενες εκλογές ο «θάνατος» θα έρθει νομοτελειακά.
Και είναι κρίμα ρε γαμώτο για όλο αυτόν τον κόσμο που πίστεψε όχι σε ένα γραφειοκρατικό μηχανισμό, αλλά σε μερικές φωνές που του άγγιξαν κάποιες διαφορετικές χορδές από ότι η υπόλοιπη τάξη των πολιτευτών, με τις χάρτινες κουβέντες.
Είναι κρίμα γιατί είδαμε μέσα στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ άτομα, που μπορεί να είχαν βαθιές διαφωνίες μεταξύ τους αλλά έβγαζαν μία προοπτική διαφορετική, μία εικόνα του «είμαστε εδώ και πίσω μας έχουμε όλους αυτούς που δεν θα τσαλαπατήοσυν την αξιοπρέπειά τους για τα συμφέροντά σας»
Αυτή η αριστερά ήδη μου λείπει τους τελευταίους μήνες.
Χαιρετίσματα από Θεσσαλονίκη
Εγώ απλά και ταπεινά υποκλίνομαι στους αγώνες σας!!!
http://vstef.blogspot.com
ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΓΝΗΣΙΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
ΑΘΑΝΑΤΟΣ.ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ.ΠΕΤΡΟΣ ΤΣΙΓΚΡΗΣ.